Het lege doek

over Kleine Arcana Staven twee

Ik schrijf sprookjes gebaseerd op de Grote Arcana. Daar maak ik mijn eigen illustraties bij. Het schrijven gaat vrijwel vanzelf. Het tekenen heeft élke keer een drempel. Dat lege vel papier en de moed die het vraagt om die eerste aanzet met mijn potlood te maken. Die eerste actie vraagt meer van mij dan alle andere acties daarna.

Die eerste stap

Dat is volgens mij wat de figuur op de kaart Staven twee voelt, terwijl hij of zij vanuit de veiligheid van het kasteel naar buiten kijkt. Achter die kantelen is het nog veilig. Niemand die over de figuur en diens acties kan oordelen. Maar eenmaal daarbuiten…

De figuur tuurt naar de zee zoals ik kan turen naar een lege pagina. Vol hoop en mogelijkheden, want als er nog geen stap is gezet, geen keuze is gemaakt, is alles nog mogelijk. Zolang ik nog geen streep heb gezet is er hoop op een perfect eindresultaat. Dan heb ik de hele wereld nog in mijn handen.

Moet je dus in actie komen? Nee. Je kunt prima achter die kantelen blijven.

Feit is dat zonder stap, zonder actie er geen resultaat zal komen. Hoe verder je je oog laat dwalen naar de rechterkant, de toekomstkant van de kaart, hoe meer ontgonnen gebied je ziet. Akkers, huizen en ook hogere bergen. Hoogtepunten om te behalen.

Zou de figuur alleen al die stap zetten, achter de kantelen, maar richting de akkers, dan zou hij of zij ook de extra staf ontdekken, die aan de muur staat. Een mooie symboliek voor het niet blindstaren op dat lege doek, maar uitkijken naar het resultaat.

⇨ Lees en leer meer over deze kaart in de kennisbibliotheek

Gekkigheidje

Meestal zien we de toekomst als het onbekende en het verleden als het bekende. Dat betekent dat deze kaart misschien een beetje gek getekend is. Want de zee als symbool voor het onbekende en de mogelijkheden ligt aan de verledenkant en het ontgonnen gebied als symbool voor het resultaat aan de toekomstkant. De zee in Tarot staat echter ook voor het onbewuste. Datgeen waar we bewust van mogen worden of bewust mogen maken. Voor mij voelt het net zo sterk als het fantasiebeeld dat ik mag gaan tekenen als de drempel, de overtuiging, die mij tegenhoudt een streep te zetten. In actie komen is de enige oplossing.

Moet dat?

Is in actie komen de enige oplossing? Het is voor mij bij het illustreren van mijn sprookjes de enige oplossing om over de drempel te stappen, om ook beeld bij mijn verhalen te krijgen. Is het dé oplossing of advies van deze kaart? Nee.

Sowieso geven de kaarten geen antwoord of oplossing. Die wijsheid ligt verborgen in jouw Zelf. De beelden tonen wel wat er speelt en wat er allemaal mogelijk is. De afweging die je kunt maken. Moet je dus in actie komen? Nee. Je kunt prima achter die kantelen blijven. Feit is wel dat als je doet wat je altijd deed, je krijgt wat je altijd kreeg.